استارین وب

​

 ​

به مجموعه ای از مواد بستری، ادرار و مدفوع گاو، گوسفند، مرغ با هر حیوان دیگری است که از محل نگهداری آنها بدست می آید کودهای حیوانی اطلاق می شود.

در صد مواد غذایی کود حیوانی و کیفیت فیزیکی آن به عواملی مثل نوع حیوان، کیفیت مواد بستری، میزان پوسیدگی کود، تغذیه دام، میزان سدیم و مقدار بذر علفهای هرزه اسپور بیماریها، لارو و تخم حسرات، سن و خاک دارد.

در صد ازت کود گاوی بیشتر از کود گوسفندی و مرغی است. ولی درصد فسفر و پتاسیم کود مرغی از کودهای گاوی و گوسفندی بیشتر است.

درصد مواد غذایی کودها به تغذیه دام بستگی دارد.

مثلا چنانچه جیره غذایی دام از نظر یک عنصر ضعیف باشد، کود حاصله نیز به طریق اولی از نظر آن عنصر ضعیف خواهد بود و یا مثلا هر چه درصد فیبر جیره غذایی بیشتر باشد در صد فیبر مدفوع نیز زیادتر خواهد بود.

فراوانی ترکیبات آلی ازت دار ساده در کود حیوانی تازه بسیار مساله ساز است. تجزیه سریع این مواد سبب آزاد شدن آمونیاک و تجمع آن در مجاورت ریشه ها گشته و موجب مسمومیت گیاه می گردد.

پوسیدگی اولیه کود این مشکل را مرتفع می سازد بهمین جهت هیچ گاه نباید کود حیوانی تازه را به محصول کاشته شده داد.

زیادی املاح در کود نیز می تواند از طریق ایجاد پتانسیل اسمزی و یا مسمومیت مستقیم گیاه مساله ساز باشد.

بنابراین وجود مقدار متعادلی از عناصر غذائی و عدم زیادی عناصری مثل سدیم در کود دامی مطلوب می باشد. کیفیت مواد بستری نیز نقش مهمی در کیفیت و حالت فیزیکی کود حیوانی دارد.

معمولا اصطبل گوسفند فاقد بستر است. بدین لحاظ سرعت تجزیه و پوسیدگی کود گوسفندی زیاد و دوام آن در خاک کمتر از سایر کودها می باشد. کود گوسفندی را کود گرم گویند.

در مرغداری ها بیشتر از خاک اره و در گاو داريدا معمولا از كاد بعنوان مواد بستری استفاده می کنند. سرعت تجزیه و پوسیدگی گاه بیش از خاک اره می باشد. و بالعکس دوام خاک اره در خاک بیش از کار است.

برای خواندن ادامه مطلب کودهای حیوانی در زراعت ارگانیک کلیک کنید.

​